Chinki!

Stop!!! Violence against women is a worldwide problem that affects women of all ages, ethnicities, races, nationalities and socio-economic backgrounds. Some forms of violence are gender-based and impact women more disproportionately, such as domestic violence, sexual assault, sexual harassment, human trafficking, child abusement and acid attack. Beside these, Indian society is facing two more major violences against women Girl child foeticide and dowry demands.  It is very shameful to say that this society is not safe for females even in this 21st century. Somewhere, little young girls are molested by some sick minded people; somewhere 80 years old lady has to be treated very badly; somewhere if a girl wants to protest against eve teasing she has to be a victim of acid attack. It is seen that some people being upset on the birth of a girl child in thei5r family and the same people look for little young girls to worship on the days of NAVRATRAs. Girl child foeticide, ...

I have seen in some news channels of Assam that Assamese People (of all religion) have raised voice against "illegal Bangladeshi" once again. During 1979 Assam Movement I was a small kid. I couldn't understand why those people came to the road with the slogan "Foreigners Go Back". Even couldn't understand who were Foreigners, couldn't understand why Indian Police and CRPF killed lots of Assamese Youths. Why my father had to go to jail agian and again. With an innocent thought I just imagined that those Khaki Dressed up men were not too good for us. But when I was able to understand these questions, there was a Government of Popular Regional Political Party in my state. But still there was a big question about those valuable young lives  whom we had lost in Assam Movement! Was it neccessary to lose those lives? Why the Popular Govt of Assam couldn't give value of those lives? People of Assam realised that their popular leaders were totally faile...

15th August, Independence Day of India, it's a just Nostalgia now. Just like a green valley in my childhood memory! On every pre Independence day evening little girls eagarly waited for their father on his return from office. Then he opened the iron trunk and kept out the tri color for his daughters. The littles were so happy to get the tri color in hands! On every Independence day these littles fled the tri color at their courtyard and sang Jana Gana Mana along with their parents. The young little girls even did not understand well the meaning of INDEPENDENCE those days!! Likely the other pre independence evenings, that evening also the littles eagarly waited for their father. Father came from office but did not hand over the tri color to his daughters. Littles were still waiting to get their tri color from that locked iron trunk... at last they decided to remind their father about their tri color. But in reply what their father said, they didn't understand. Father tol...

মই কামৰ মাজতে জমনি কৰি বৰ ভাল পাওঁ। মাহোল জমি থাকিলেহে কাম কৰি মজা লাগে দেই! ঘৰত মই আন কাকোৱে নাপাওঁ; সেয়ে কেতিয়াবা স্বামীক আৰু কেতিয়াবা পুত্তৰক জোকাই মজা লওঁ।  😃😃😃 বিয়াৰ আগতে দিল্লীত মই এটা বৈদেশীক শিক্ষা নিযুক্তি অনুষ্ঠানত কাম কৰিছিলো। মোৰ খাৰখোৱা জীভাৰ ইংলিচ উচ্চাৰণৰ অৱস্থা সিমান সুবিধাজনক নাছিল। সেয়ে মোৰ কাম আছিল অফিচৰ ৱেবচাইটত ছাত্ৰ ছাত্ৰীৰ যিমান প্ৰশ্ন আহে, সেইবোৰৰ সহাৰি দিয়া। লগতে বিদেশৰ বিশ্ববিদ্যালয়বোৰৰ লগত মেইলযোগে যোগাযোগ কৰিব লাগে। মুঠৰ ওপৰত মই দিনতো মনে মনে কম্পিউটাৰটোতে লাগি থাকিব লাগে। গতিকে মনটো কৰ্মথ কৰি ৰাখিবলৈ সহকৰ্মীসকলকে জোকাইমেলি থাকো আৰু! এবাৰ মই মজা লবলৈকে চৰদাৰৰ জ'ক এটা মোৰ চৰদাৰ সহকৰ্মী এজনক শুনাইছিলো। সিফালে চৰদাৰ জ'ক শুনি যি গহীন হৈছিল। মই দহবাৰ তাক "প্লিজ য়াৰ, দিল পে মত লে। বচ এক জ'ক হি ত'হ হ্যেয়" কোৱাতহে যেন নৰ্মেল হৈছিল। হিঃ হিঃ 😉😉😉 আমাৰ অফিচলৈ যে কেৱল হিন্দিভাষী উত্তৰ ভাৰতীয় ছাত্ৰ ছাত্ৰীহে আহিছিল এনে নহয়। দিল্লীত পঢ়ি থকা বহুতো অৰ্ন্তৰাষ্ট্ৰীয় ছাত্ৰ ছাত্ৰীও আহিছিল। এবাৰ এজন নিগ্ৰো ছাত্ৰ আহিল মোৰ সহকৰ্মী নদীমৰ ওচৰলৈ। নদী...

ক্ষন্তেকীয়া! চন ১৯৯৯ , শীতৰ এটা সেমেকা নিশা। মই গুৱাহাটীৰ মাজমজিয়াত অৱস্থিত ডাউন টাউন হস্পিটেলত ৰিচিপশ্চনিষ্ট হিচাবে কৰ্মৰত আছিলো। সেই সময়ত ডাউন টাউনত ৰিচিপশ্চনৰ তিনিটা ব্লক আছিল। মেইন বিল্ডং, এনেক্স ১ আৰু এনেক্স ২। এনেক্স ২ টো আছিল তাৎক্ষনিক চিকিৎসা সেৱাৰ। আমাৰ ডিউটি আছিল নিশা ৮ বজালৈ। সেইনিশা মোৰ ডিউটি পৰিছিল মেইন বিল্ডিঙত। তাৎক্ষনিক সেৱাৰ ব্লকত নিশা কাম প্ৰায় নাথাকেই। কিবা তাৎক্ষনিক কেচ আহিলে ইনচাৰ্জে আমাৰে এজনিক পঠিয়াই দিছিল এনেক্স২ লৈ। নিশা প্ৰায় ৮ বাজো বাজো। আমিও কাউন্টাৰ বন্ধ কৰি কেশ্চিয়াৰক দিনটোৰ সবিশেষ তথ্য গটাই দিবলৈ যা-যোগাৰ কৰিছিলো । দিনটোৰ নথিপত্ৰবোৰ ফাইলত ভৰাই আছিলো মই। এনেতে ইনচাৰ্জে মোক ক'লেহি "মালবিকা, এটা ইমাৰ্জেন্সি কেচ আহিছে এনেক্স ২ত। তুমি গৈ এন্ট্ৰিটো কৰি আহা। অলপ সোনকাল কৰিবা। ৮ বাজিলেই।" মই এনেক্স২ ত গৈ ক'ম্পিউটাৰটো অ'ন কৰিলো। বাহিৰত দেখিলো মানুহৰ হোৱা দোৱা। পেচেন্টক ইতিমধ্যে ভিতৰলৈ লৈ যোৱা হৈছিল। কেচটোনো কি মই নাজানিছিলো। মোৰ কাম আছিল পেচেন্টৰ নাম এন্ট্ৰি কৰি চিষ্টেমত আপডেট কৰাহে। মোৰ কাউন্টাৰৰ সমুখত মধ্য বয়সীয়া এগৰাকি মহিলাই ক...

নিৰুদ্দেশ সেন্দুৰ! সোনোৱালী দীঘল একোচা চুলি। গাৰ ৰং সেন্দুৰ বৰনীয়া। দুহাতত নৱবিৱাহিতাৰ চিহ্ন ছুড়া(পাঞ্জাৱী সম্প্ৰদায়ৰ ৱিবাহ প্ৰতীক)। কিন্তু ম্লান পৰি যোৱা দুচকুত শূণ্য চাৱনি। ছোৱালীজনীৰ নাম নাজানিচিলো। কিন্তু তাইৰ ৰূপে মোক আৰ্কষিত কৰিছিল। সন্ধীয়া যেতিয়া তাই  অফিচৰ পৰা ওভতিছিল, মই প্ৰায়েই তাইক চাবলৈ নামি গৈছিলো আমাৰ হোষ্টেলৰ বাগিচাখনলৈ। তাইক চকুৰ পলক নেপেলোৱাকৈয়ে লক্ষ্য কৰিছিলো। হোষ্টেলৰ গেটৰ ভিতৰত তাই কালৈকো নাচাইছিল। মোৰ দিল্লীৰ ৱৰ্কিং ৱ'মেন হোষ্টেলৰ আন এক অভিগ্যতা! প্ৰথম প্ৰথম ছোৱালীজনীক দেখি মই এক আৰ্কষন অনুভৱ কৰিছিলো। পাছলৈ মোৰ কৌতুহল হৈছিল তাইৰ বিষয়ে জানিবলৈ। আমাৰ হোষ্টেলটোত আছিল দুই শতাধিক কৰ্মৰতা মহিলা। গতিকে হোষ্টেলৰ সকলোকে চিনি পোৱাটো অসম্ভৱ আছিল। মোৰ তিনি বছৰীয়া হোষ্টেলত থকা সময়চোৱাত মই বহুতকে কেৱল চকুৰেহে চিনি পাইছিলো । নাম ধাম একোকে নাজানিছিলো। মোৰ ৰুম আছিল প্ৰথম মহলাত। খা-খৱৰ লৈ জানিলো সোনবৰনীয়া ছোৱালীজনী নতুনকৈ আহিছে তৃতীয় মহলালৈ। মই এগৰাকী চিনাকিক সুধিলো তৃতীয় মহলাত তাইৰ কোনোবা চিনাকি আছে নেকি? তাই ক'লে "আছে এজনী" মই সুধিলো এজনী ধুনিয়া পাঞ্জা...